,, Niebieski dom"
Niebo było takie błękitne. To nic, że tak! A niech zawsze sobie takim będzie! Nawet bez Ciebie widzę je, Na końcu Słońca! Tylko, że nie umiem osuszyć jego okien z niebieskich łez.
Marek Janusz Czak
Przychodził do mnie Anioł o świcie, po cichu siadał na łóżku, szepcząc miło spokojnie. Nie mówił głośno, zbyt bogobojnie nie krzyczał...
Gdybym tak umiał stawiać domy z cukierków, to ulice byłby całe z kolorowych karmelków, a lampy i znaki same tylko słodkie lizaki...
Nie kochałem Cię za urodę, a za wiosnę i lato na Twojej buzi. Nie kochałem Cię za złoto, a za jesień włosów idącą po chmurach. Nie...
Comments