,,Cukierkowe Miasta"

Gdybym tak umiał stawiać domy z cukierków,

to ulice byłby całe z kolorowych karmelków,

a lampy i znaki same tylko słodkie lizaki

przepięknie by pachniały mamy przepisami.

Drzewa z cukrowej waty ponad mostami

eklerków i rzekami mlecznej czekolady,

liśćmi pierników miło by machały

zegarom na wieżach lukrowych kogucików,

strażnikom z bakaliowymi mieczami.

Fontanna byłaby wyrzeźbiona z marcepanu,

a z jej komina pyszna legumina jak aromat

makowca płynęłaby zapachu falami

na sam środek rynku do dzieci z kubkami.

Po migdałowych alejach miodowego parku,

piękne panny z jabłeczników i kawalerowie

z serników by spacerowali pysznie widziani.

Na ławkach z pączków wszyscy by siadali,

i jedli, i jedli, aż by pospadali na trawę ze

smakołyków od panów z cukierników

usłaną beżowo bezowymi bezami.

A pociągami wielkimi - rurkami z kremem

na kółkach z dropsami Cukierkowni by

podróżowali do innych państw z

ptasimi mleczkami i tortami.

Gdy tylko będę takie domy z cukierków

budować, nie zapomnę o Tobie,

nie chcę ich sam spałaszować.

Marek Czak 16.02.2020.