,,Miłość"

Pierwszej gliny samotności wyjętego żebra zaowocowała. Niepomna wiary, grzechu i starości ponad życia losem szybując zakwitała.

Szczęśliwa piersią matki czule całowana zaistniała. A człowiek, poprzez łzy rozpaczy i złości wykrzyczał! Ty Dziwko! Umarłaś! Tak! Nieśmiertelnie, nieludzko, doskonała. I skonała.

Marek Czak 2004.